Meclis-i Mebusan seçimleri için Taksim Kışlası önünde yapılan gösteri, 20 Kasım 1908. Achilles Samandji&Eugene Dallegio, Suna ve İnan Kıraç Vakfı Fotoğraf Koleksiyonu.
Günümüz İstanbulu’nda kültürel ve siyasal hayatın başlıca odağı olan Taksim Meydanı, 18. yüzyılın ikinci çeyreğine kadar, özellikle Galata’da ve onun uzantısı olan Pera’da yaşayan Levantenlerle Avrupalıların gezinti yeri olan, Boğaz manzarasına hâkim, Batı ve kısmen güney yönlerinde mezarlıklarla çevrili bir düzlüktü.
Tarihi Yarımada’da nüfusun, daha 16. yüzyıl sonlarında, dönemin ölçütlerine göre aşırı kalabalıklaşmasının ardından, Haliç’in kuzey kıyısından Dolmabahçe’ye uzanan sahil şeridiyle gerisindeki yamaçlarda iskân giderek yoğunlaştı. Söz konusu kesime içme suyu sağlamak amacıyla II. Bayezid tarafından yaptırılan ve “Galatasaray Suyu” olarak anılan isale hattının yetersiz kalması üzerine III. Ahmed’in, Patrona İsyanı (1730) yüzünden başlatamadığı, bölgeye yeni bir su hattı getirme projesi halefi I. Mahmud tarafından 1731-1750 yılları arasında gerçekleştirildi. Padişahın, annesi Saliha Valide Sultan’ın vakfı olarak yaptırdığı Taksim Suyu Tesisleri, Bahçeköy’deki Balaban Deresi ile Eskibağlar Deresi’nden beslenmekteydi. Bahçeköy Kemeri ve I. Mahmud Kemeri üzerinden “Hacı Osman Bayırı – Ayazağa – Levent – Mecidiyeköy – Şişli – Harbiye yoluyla”, su dağıtılacak bölgenin en yüksek noktası olan Taksim’deki su deposuna ulaşan sular, depoya bitişik maksemden çeşitli semtlere “taksim” edilmekteydi. Taksim Suyu Tesisleri, I. Abdülhamid, Koca Yusuf Paşa, Cezayirli Gazi Hasan Paşa, III. Selim’in annesi Mihrişah Valide Sultan ve II. Mahmud’un yaptırdıkları onarımlar ve eklerle zaman içinde gelişti.
Taksim Stadyumu’nda 1. İdman Bayramı [19 Mayıs Gençlik ve Spor Bayramı], 1928. Suna ve İnan Kıraç Vakfı Fotoğraf Koleksiyonu.
Taksim: İstanbul’un Kalbi sergisi 5 Haziran – 7 Ekim 2014 tarihleri arasında İstanbul Araştırmaları Enstitüsü’ndeydi.